اختلالات بینایی گاهی اوقات علائم اختلال نقص توجه را تقلید میکنند. در بعضی موارد، کودکان به نادرست مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده میشوند و از آنجا که مشکلات بینایی مانند نارسایی همگرای چشم ریشه اصلی مشکلات هستند، شروع به مصرف دارو میکنند. یک مطالعه اخیر نشان داد که کودکان مبتلا به مشکلات بینایی دو برابر بیشتر از همسالان خود دچار بیش فعالی میشوند و پرستاران مدرسه توجه و رفتار ضعیف را به مشکلات بینایی در کلاس نسبت نمیدهند. این مطالعه نشان میدهد، مانند بیش فعالی، مشکلات بینایی باعث میشود که کودکان نتوانند کارهای مدرسه را به موقع به پایان برسانند یا توجه کنند. برخی از محققان فکر میکنند که مشکلات بینایی بر “عملکرد اجرایی”، فرایندهای شناختی درجه بالاتر که برای برنامهریزی، توجه و سازماندهی زمان و مکان استفاده میشود، کودکان تأثیر میگذارد.
وقتی میخوانیم، چشمانمان همگرا می شوند تا در همان نقطه صفحه تمرکز کنند. اگر چشم ما به درستی کار نکند، تمرکز خود را از دست میدهیم و مطالبی را که میخوانیم فراموش میکنیم. کلمات تار به نظر میرسند. به دلیل خستگی چشم از مشکلات بینایی، کودکان از خواندن بیزارند. وقتی از آنها بخواهند که بخوانند، آشفته یا دستپاچه میشوند. بسیاری از آنها در کلاس یا در زمان انجام تکالیف بازی میکنند. ناامیدی آنها در واقع میتواند منجر به اضطراب و افسردگی شود.
بیشتر مدارس و متخصصان اطفال غربالگری بینایی را انجام میدهند. کودکان حروف یا نمادها را روی نمودار اسنلن میخوانند. در صورت تشخیص کمبود، معمولاً عینک طبی تجویز میشود. با این وجود، بینایی عملکردی به چیزی بیش از حدت بینایی بستگی دارد. چشمان ما باید با هم کار کنند تا بر روی یک شی ثابت متمرکز شوند، یک شی متحرک را دنبال کنند یا برای یافتن یک شی در محیط جستجو کنند.
کودکانی که مشکل بینایی دارند معمولاً برای فرار از وظیفه از خواندن پرهیز میکنند یا رفتارهای منفی از خود نشان میدهند. تلاش اضافی مورد نیاز برای تمرکز و پردازش اطلاعات بصری ممکن است باعث خستگی و سردرد شود.
یادداشت برداری در کلاس شامل تغییر تمرکز چشم از روی تخته به کاغذ است و این برای کودکان با نقص عملکردی دشوار است. ممکن است فقط یک زمان کوتاه وجود داشته باشد که در آن کودکان مبتلا به مشکل بینایی میتوانند کار خود را قبل از شروع خستگی به پایان برسانند. آنها برای اجتناب از تاری دید یا دوبینی، سردرد و خستگی چشم با عجله کارهایشان را انجام میدهند. آنها به دلیل توجه کم به جزئیات اشتباه میکنند.
با این حال، تا انجام مطالعات بیشتر، بیمارانی که مبتلا به اختلال کمتوجهی تشخیص داده میشوند باید برای شناسایی زیر مجموعه کوچکی که ممکن است مبتلا به یکپارچهسازی مداوم باشد، بیماری که به درمان پاسخ خوبی میدهد، ارزیابی شوند.
در اینجا برخی از نشانههای مشکلات عملکردی بینایی ذکر شده است که بسیاری از آنها شبیه علائم مشاهده شده در اختلال کمتوجهی هستند: